اين بار از بوشهر

زيارت اولي‌ها به حرم امام رضا(ع) آمدند

در آستانه دهه كرامت رضوي ۵۲ نفر از زائران زيارت اولي به عتبه بوسي حضرت رضا(ع) مشرف شدند.
به گزارش ستاد خبري جشن‌هاي ميلاد رضوي،سيد علي حسيني‌نژاد مسئول هماهنگي اين گروه زيارت اولي به خبرنگار ما گفت: اين براي چهارمين بار متوالي است كه به همت خدام و خدمتگزاران بارگاه منور رضوي، امكان حضور زائران از دور‌ترين نقاط ميهن اسلامي در حريم ملكوتي امام رضا(ع) فراهم مي‌شود.
وي ادامه داد:(ما اينجا هيچ كاره ايم. ميزبان كس ديگري است و ميهمان كس ديگر)
سعادتي(يكي از زائران) در حاشيه اين تشرف گفت: لحظه حضور در حرم امام رضا(ع) بهترين لحظه زندگي‌ام بود و سر از پا نمي‌شناختم.
وي افزود: از مجموعه آستان قدس رضوي و خدمتگزان اين حرم مطهر ممنونم كه به آرزوي ديرينه‌ام رسيدم.
جوانشير يكي ديگر از اين زائران نيز گفت: كلمه «پاره تن» از سوي پيامبر(ص) فقط به حضرت زهرا(س) و حضرت رضا (ع) اطلاق شده است، خطاب پيامبر (ص) بيانگر شخصيت ويژه امام هشتم شيعيان است كه ما اين توفيق را داريم كه در خراسان رضوي مهمان اين امام معصوم باشيم.
وي تصريح كرد: از خدمتگزاران بارگاه منور رضوي و مسؤولان فرهنگي آستان قدس رضوي نيز به خاطر همه زحمات تشكر مي‌كنيم.
وي با ابراز خوشحالي خاطرنشان كرد: نمي‌دانم از حضرت رضا(ع) چه بخواهم، فكر مي‌كنم همين كه الان اينجا هستم برايم كافي است.
علي كاكي نيز گفت: واقعاً خاطره خوبي دارم. از همه جاهاي زيارتي كه رفتم، فيلم گرفتم، يادداشت كرده‌ام و همه را براي آنها كه التماس دعا داشتند، توضيح مي‌دهم.
وي ادامه داد: بارها كه از تلويزيون تصاوير حرم را مي‌ديدم، گريه‌ام مي‌گرفت و مي‌گفتم مي‌شود روزي من هم لياقت رفتن به پابوس آقا امام رضا(ع) را پيدا كنم؟
زاهدي زائر زيارت اولي ديگري نيز گفت: هم احساس خوشحالي دارم و هم شرمندگي؛ خوشحال كه امام رضا(ع) من را لايق دانست و شرمنده به خاطر اشتباهاتي كه در زندگي مرتكب شده‌ام. در حرم هم گفتم، واقعاً ممنونم كه امام رضا(ع) دعوتم كرده است.

گزارشی از یک کاروان زیارت اولی از بوشهر 

یک کاروان حاجت خاکی از سرزمین (کاکی)

احمد عبدا...زاده مهنه:روزی اولین جملاتم را برای نوشتن این گزارش، آیات اول سوره اسراء فراهم می کند که قاری دارد در پیشواز برنامه ای در رواق دارالرحمه حرم امام رضا(ع) می خواند که قرار است زیارت وداع یک کاروان زیارت اولی باشد.

وقتی از آن آیات به یاد سفر خدایی رسول خدا(ص) از مسجدالحرام به مسجدالاقصی و از آنجا به معراج می افتم، با خودم می گویم: (اینجا هم خدایی شده است که این همه دل حاجت مند خاکی و خودمانی از روستاها و بخشهای «کاکی» بوشهر به مشهد آمده اند و از اینجا راهی آسمان می شوند)

*دلم هوایی زیارت شد
بعد از سخنرانی و ذکر اهل بیت(ع) به سراغ اهل کاروان می روم که همه خانم اند، جز یکی-دو نفر مسؤول و «سید محمد موسوی»، کلاس دوم دبستان با معدل 20 از روستای «بامونه» که با وجود یادآوری مادرش که «سید محمد آقا نماز هم می خواند و اذان هم می گوید»، خجالت می کشد حرف بزند. به سراغ مادران و خواهران بوشهری ام می روم که همه حرفشان شکر خداست و تشکر از امام رضا(ع) و البته مسؤولان و برنامه ریزان اردو.«معصومه قاسمی»، لیسانس روان شناسی و مربی پیش دبستانی می گوید: دلم هوایی زیارت شد و بعد فهمیدم که دارند برای سفر مشهد اسم می نویسند. من هم ثبت نام کردم و در قرعه کشی اسمم درآمد.
چند ساعت در راه بودید؟
حدود 30 ساعت.
خسته نشدید؟
نه. زیارت آقا امام رضا(ع) که خستگی ندارد. خستگی از تنمان درآمد.
برای بچه های پیش دبستانی چه خاطره ای از زیارت تعریف می کنید؟
واقعاً خاطره خوبی دارم. از همه جاهای زیارتی که رفتم، فیلم گرفتم، یادداشت کرده ام و همه را برای آنها توضیح می دهم. آقایان هم کتاب و سی دی دادند که با استفاده از این ها خاطراتم را برایشان بازگومیکنم.

* ممنون که دعوتم کردی

)رقیه ملک پور) هم داستان طلبیده شدنش را چنین بیان می کند: «بارها که از تلویزیون تصاویر حرم را می دیدم، گریه ام می گرفت و می گفتم می شود روزی من هم لیاقت رفتن به پابوس آقا امام رضا(ع) را پیدا کنم؟ محل زندگی من با دوستان همسفرم فاصله خیلی زیادی دارد، ولی یکی از دوستان خانوادگی در مراسم نذری شان در 28 صفر گفتند که ما برای زیارت اسم نوشته ایم. من گفتم اگر می شود اسم من را هم بنویسید. بعد از سه-چهار ماه انتظار، وقتی خبر حرکت کاروان را دادند، خوشحال شدم، یعنی نمی دانم این لطف را چگونه می شود بیان کرد. حتی توی راه که داشتیم می آمدیم، گفتم آقا جان واقعاً من لیاقت داشتم که دعوتم کردی؟ هم احساس خوشحالی دارم و هم شرمندگی؛ خوشحال که من را لایق دانستی و شرمنده به خاطر اشتباهاتی که در زندگی مرتکب شده ام. در حرم هم گفتم، واقعاً ممنونم که دعوتم کردی    .

* بهشت روی زمین

)مرضیه بنجویی) از روستای بامونه هم هر روز صبح دعا می کرده که امام رضا(ع) او را بطلبد، تا این که یک روز دختر عمویش می آید و می گوید: (به شماره این خانم زنگ بزن. امام رضا(ع) شما را طلبیده است.(
اولین بار که وارد حرم شدید، صحنه حرم با تصورات قبلی تان چقدر تفاوت داشت؟
حال و هوایی داشت که وصف شدنی نیست. نمی شود به هیچ چیز تشبیهش کرد. آدم دل از خانه و زندگی و بچه می بُرد و اصلاً نگران آنها نیست. اینجا انگار در بهشت روی زمین هستی. خیلی دلم می خواهد دو دختر سیده ام که خیلی دوست دارند به پابوس امام رضا(ع) بیایند، به آرزویشان برسند.

* صحنه واقعی حرم با تصاویری که در تلویزیون دیده بودید، چقدر فرق داشت؟
خیلی فرق می کردم. وقتی وارد شهر مشهد شدم، آرزو داشتم که یک لحظه حرم امام رضا(ع) را ببینم. وقتی چشمم به گنبد افتاد، دلم لرزید و چشمانم پر از اشک شد. تصور نمی کردم که بتوانم روزی به زیارت بیایم و فکر می کردم خواب می بینم. روزهای بعد که به حرم می آمدم، فکر نمی کردم دستم به ضریح برسد. اما یک روز با دوستم قبل از اذان صبح به حرم آمدیم و توانستیم دستمان را به ضریح برسانیم. وقتی برگشتم فکر می کردم هنوز خواب هستم.

* باید بطلبی تا نصیبت شود

)صدیقه پریوَر) دانش آموز پشت کنکوری هم همیشه آرزوی زیارت داشته است: «هر وقت تلویزیون حرم آقا امام رضا(ع) را نشان می داد، می گفتم می شود من هم روزی به حرم امام رضا(ع) بروم؟ تا این که یک روز خواهرم زنگ زد و از قول دوستش گفت که برای مشهد اسم می نویسند.(
* چرا همه آرزو دارند به حرم امام رضا(ع) بیایند؟
چون سرزمین بهشت است. مشهد شهر بهشت است و نصیب همه کس هم نمی شود. باید بطلبی تا نصیبت شود. من هم خوشحالم که نصیبم شد.

* یکی از نوکران آقا

 سید محجوبی که در همه حال، کمک کار مسؤول کاروان است، اصلاً راضی به مصاحبه نمی شود. پس سراغ «محمد رضا عالی پور» می روم که کارشناسی اقتصاد و بازرگانی دارد و عشقش خدمت به زوار آقاست:
چرا این قدر شما را دعا می کنند؟
با سلام و خسته نباشید به شما و تمامی خادمان حرم رضوی که برای زوار امام هشتم واقعاً تلاش شبانه روزی می کنند. نمی شود بگویم مسؤول کاروان، من فقط یکی از نوکران آقا امام هشتم و شاید خاک پای زوار ایشان باشم. کار ما شناسایی و ثبت نام از کسانی است که تا به حال به زیارت امام رضا(ع) مشرف نشده اند و توانایی مالی ندارند. من هم خوشحالم که می توانم خدمت کوچکی به امام هشتم کنم. ما چیزی نیستیم. از امام هشتم می خواهم که اگر واقعاً لایق باشم، تا آخر عمر بتوانم خدمتگزار آقا باشم. ان شاء ا... امام رضا(ع) از ما قبول کند.
به خاطر مسؤولیت کاروان، به زیارت هم می رسید؟
سعی می کنم همه کارهای مورد نیاز را انجام دهم و بعد خودم نیمه شب به حرم بیایم و استفاده کنم. وقتی به مشهد می آیم، آن قدر خوشحال هستم که چیزی به نام خواب و خستگی در وجودم پیدا نمی شود.
چند بار با کاروان زیارت اولی ها مشرف شده اید؟
تاکنون شکر خدا 4 بار مشرف شده ایم و حدود 250 زائر را به مشهد آورده ایم و ان شاء ا... سعی می کنیم تا قبل از ماه رمضان این تعداد را به 300 نفر برسانیم.

* خاطره ای؟ معجزه ای؟
زیارت همه اش خاطره است. فقط وقتی که می خواهیم از بوشهر حرکت کنیم، با دیدن حالات و التماس دعاهای بدرقه کنندگان، دلم می شکند و متأثر می شوم. یکی از سادات برای زیارت ثبت نام کرده بود، ولی کاری برایش پیش آمد و انصراف داد. ما هم کس دیگری را جایگزین کردیم. از قضا مشکل آن سید حل شد و روز رفتن تا پای اتوبوس آمد، ولی با این که ما خودمان کف اتوبوس می خوابیم، نتوانستیم به او جا بدهیم و من تا مشهد دلم گرفته بود. از اینجا هم با او تماس گرفتم و عذرخواهی کردم. الحمد لله در نوبت بعد بالاخره به زیارت مشرف شد. جا دارد از استانداری بوشهر و خود استاندار آقای مهندس جهانبخش، آقایان شجاع، سید امید حسینی، خانواده محترم خانی و خانواده آقای حسینی نژاد تشکر کنم که برای این برنامه زحمات زیادی می کشند.

* ما هیچ کاره ایم

سراغ * سید علی حسینی نژاد* می روم که هم زنگ و هم آهنگ انتظار گوشی اش «ای حرمت ملجأ درماندگان» است. همشهری پرتوفیقی که بانی طرح زیارت اولی های بوشهری است، اما چندین بار تأکید می کند که «ما اینجا هیچ کاره ایم. میزبان کس دیگری است و میهمان کس دیگر»:
* چه شد که این طرح به ذهنتان افتاد؟
در حرم امام رضا(ع) با یک معلم بوشهری آشنا شدم که دانش آموزان را به اردو آورده بود و از خیل مشتاقانی در بوشهر گفت که آرزوی زیارت امام رضا(ع) بر دلشان مانده است. من از آنجا تصمیم گرفتم که برای این زائران کاری کنم و به لطف و عنایت امام رضا(ع) برنامه زیارت این افراد را همراه با اعضای خانواده پیگیری کردیم. در تحقیق درباره منطقه محروم کاکی بوشهر متوجه شدم که بیشتر اهالی این منطقه سادات اند و در محاصره تبلیغات وسیع و رنگین وهابیت هم قرار دارند. بدین ترتیب این حرکت خودجوش شکل گرفت و در مقاطع مختلف، مردم خوب این منطقه به زیارت امام رضا(ع) مشرف می شوند.

* در این مسیر با عنایات خاص و معجزات حضرت هم روبه رو شده اید؟
بله. اول این که به طور اتفاقی با افرادی آشنا می شدیم که در روند کار کمکمان می کردند. مثلاً پس از مدتی متوجه شدیم که آقای جهانبخش استاندار بوشهر، اهل مشهد است. با او تماس گرفتم و این برنامه را با ایشان در میان گذاشتم و ایشان هم همکاری خوبی کرده و می کنند. خاطره دیگر این که روزی یکی از دوستان شماره تلفنی به من داد و گفت این فرد برای کمک به این زوار ناامیدتان نمی کند. من شماره را گرفتم و وقتی طرف گوشی را برداشت، بدون معطلی برنامه را برایش توضیح دادم. او غذای این زوار را در این چند روز تقبل کرد، ولی در آخر گفت که شما من را با کس دیگری اشتباه گرفته اید. من تعجب کردم و بعد از تماس، دیدم که شماره را یک رقم اشتباه گرفته ام. همان جا اشک در چشمانم جمع شد، چون معمولاً وقتی شماره ای را اشتباه می گیرید، طرف مقابل ناراحت می شود، ولی در این مورد، نه تنها مسأله ای پیش نیامد، بلکه او با کمال میل کمک به این برنامه را پذیرفت. این در حالی است که یک روز برای تأمین محل اسکان این زائران، سرتاسر خیابان ... را رفتم، ولی هیچ هتلی حاضر نشد در این زمینه با ما همکاری کند! در بین این همه کار خیر، کمک به زیارت کسانی که عمری آرزو دارند هم کار خیر بزرگی است که هر کس مایل باشد به ما در این راه کمک کند، دست او را به گرمی می فشاریم.